Eind 2015 is er bij het Molenaarspensioenfonds een tekort ontstaan. Het tekort bestond eind 2018 nog steeds. De beleidsdekkingsgraad van het Molenaarspensioenfonds eind 2018 was 108,8%, terwijl de vereiste dekkingsgraad 110,7% was. Zolang er een tekort is, moeten we ieder jaar met een herstelplan laten zien of we de vereiste dekkingsgraad binnen de hersteltermijn van 10 jaar halen. Vanwege het tekort eind 2018 heeft het fonds in maart 2019 opnieuw een (geactualiseerd) herstelplan bij DNB ingediend.
Wat staat er in het herstelplan?
In het herstelplan staat wat we doen om de financiële situatie van ons pensioenfonds te verbeteren. Ook geeft het herstelplan aan welke factoren een bijdrage leveren aan de ontwikkeling van de dekkingsgraad. Het herstel van het fonds is vooral afhankelijk van het rendement op de beleggingen en de ontwikkeling van de rente. Het rendement en de rente worden bepaald door de ontwikkelingen op de financiële markten. Het fonds heeft daar geen invloed op.
De komende jaren geen verhoging
Om de dekkingsgraad op het vereiste niveau te krijgen, worden de pensioenen de eerstkomende jaren niet verhoogd. Als herstel verder zou tegenvallen, dan is het niet uitgesloten dat de pensioenen moeten worden verlaagd.
Wat zijn de belangrijkste conclusies uit het herstelplan van 2019?
Er moet sprake zijn van herstel binnen de hersteltermijn van 10 jaar. Dus uiterlijk eind 2028 moet de beleidsdekkingsgraad weer hoog genoeg zijn. De verwachting is dat de beleidsdekkingsgraad eind 2028 weer boven het vereiste niveau ligt. Dat is dus binnen de wettelijke hersteltermijn.
Wij kunnen de pensioenen pas (gedeeltelijk) verhogen als de beleidsdekkingsgraad hoger is dan 110%. Het is volgens het herstelplan niet nodig om de pensioenen te verlagen.
